แกรนด์แคนยอน โคราช [รีวิว] เมื่อแฟนลากมาเป็นนายแบบถ่ายภาพชิคๆ กับความงามกึ่งธรรมชาติ

สวัสดีคุณผู้อ่านทุกท่านนะครับ รีวิวนี้เป็นครั้งแรกของผม โดยได้แรงบันดาลใจจากการที่เห็นในเพจ Korat เมืองที่คุณสร้างได้ โพสเปิดโอกาสรับรีวิวจากฟรีแลนซ์ภายนอกเพื่อนำมาร่วมลงเว็บไซต์ ยังไงฝากทุกคนติดตามกันด้วยครับ ผมตั้งใจมาก (ที่จริงอยากได้ตังค์ 555) ทักษะภาษาการเขียนสะกดคำอาจจะผิดพลาดไปบ้างก็ขออภัยมือใหม่หัดเขียนครับ และรีวิวนี้เป็นการเขียนแบบเล่าเรื่อง มีตัวละครเพื่อการเล่าที่ง่ายขึ้นครับ

“ฮัลลโหลวว นี่เธอ เขาอยากไปแกรนด์แคนยอนอ่ะ เพิ่งได้เลนส์มาใหม่ ไปเป็นนายแบบให้หน่อยนะๆๆๆ” จะใครกันล่ะครับ ถ้าไม่เป็นแฟนตัวดี ที่ชอบถ่ายรูปเป็นชีวิตจิตใจ และอาชีพที่เธอใฝ่ฝันคือนักท่องเท่ียว (มีด้วยเหรออาชีพนี้)

“อยากไปแกรนด์แคนยอนเหรอ ได้ๆ ตั้งใจทำงานและเก็บเงินต่อไปนะ ไว้ได้ค่าตั๋วเครื่องบินแล้วเราพาไปได้ เราคิดค่าตัวไม่แพงหรอก แล้วอย่าลืมกินข้าวเที่ยงด้วยล่ะ” เสียงชายหนุ่มเปิดสปีคเกอร์โฟนคุยพร้อมสลายความมโนในตัวแฟนสาว พลางตักข้าวใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย

“เขาหมายถึงแกรนด์แคนยอนที่โคราชบ้านเธออ่ะ พาไปหน่อยนะวันหยุดนี้ นะๆๆๆ เดี๋ยวเขาถ่ายรูปให้หล่อๆ” เสียงออดอ้อนใสๆ ออดอ้อนลอดมาจากมือถือ

“โคราช บ้านเราไม่มีแกรนด์แคนยอนนะเธอ นั่นมันเชียงใหม่ สมงสมองไปหมดแล้ว ไปหากินข้าวได้แล้ว ไปๆๆ” ผมรีบดึงสติเธอ

“มันมี! นี่เธอเป็นคนโคราชจริงๆ ไหม เขาเพิ่งอ่านรีวิวตะกี้เอง ไม่รู้แหละ เธอต้องไปเป็นนายแบบให้เขานะเสาร์นี้ ไว้คุยกัน” ตู้ดๆๆ เธอรีบวางสาย และปล่อยให้ผมจมอยู่กับหลัง เฮ้ยย! ไม่ใช่แระ จมอยู่กับความงุนงง

เมื่อวันเสาร์มาถึง ผมขับรถอยู่บนถนน 304 (โคราช-กบินทร์บุรี) ขาออกเมืองโคราช ขับไปเรื่อยๆ อย่างมีจุดหมายปลายทาง คือ แกรนด์แคนยอน โคราช เพียงแต่ไม่รู้ว่าเจ้าแกรนด์แคนยอน นี่มันอยู่ส่วนไหนของโคราช โตมา 25 ปี ไม่ยักกะเคยเห็นหรือรู้จัก

“เลี้ยวซ้ายตรงไฟแดงข้างหน้าไปทางสวนสัตว์นะ แวะเซเว่นซื้อน้ำด้วย เดี๋ยวเรานั่งรอในรถนะ เธอไปซื้อคนเดียวได้เรารู้” จ้าาาาาา แม่เจ้าถิ่น รู้ทางยิ่งกว่าคนโคราชอีก แต่ก็ต้องทำให้ตากล้องสักหน่อย เดี๋ยวถ่ายรูปให้เราไม่หล่อ 555

เสร็จจากนี้ผมก็ขับรถต่อไป ผ่านสวนสัตว์โคราช ซึ่งถ้าจำไม่ผิดเคยมาครั้งล่าสุดตอน ม.3 มั้ง ที่โรงเรียนพามาทัศนศึกษา

“เธอๆ จอดๆๆ ถามป้าข้างหน้าดิ๊ แกรนด์แคนยอนเลี้ยวตรงไหน” เอ้า! สรุปนี่คือพามาแลวยังไม่รู้ทางเนี่ยนะ
“ป้าคะๆ แกรนด์แคนยอนนี่เลี้ยวเข้าตรงไหนคะ?” ป้าทำหน้างง 555
“คือแกรนด์แคนยอน โคราช อ่ะค่ะ หนูเห็นรีวิวในเว็บ ที่เป็นแบบบ่อขุดดินเก่า อ่ะค่ะป้า” ป้าหน้ายังงงเหมือนเดิม แต่เหมือนคิดอะไรอยู่

“อ๋อ บ่อที่เขาเคยขุดดินอ่ะเหรอลูก ขับไปอีกนิดนะ เดี๋ยวมันจะเจอทางแยกซ้ายมือข้างหน้า แต่บ่อดินอันนี้มันลึกมากเลยนะ มองลงไปเห็นคนตัวเท่าหมาอ่ะ” — “ขอบคุณค่ะ”

อะไรคือมองลงไปเห็นคนตัวเท่าหมา? ผมรู้สึกขำนิดๆ ขณะคิดตามคำพูดของป้าแกและขับรถไปจนเจอแยกที่ป้าบอก

เลี้ยวเข้าไปตามแยกนี้นะครับ สังเกตยากหน่อย ใครตามมาแนะนำเปิด GPS ครับ สะดวกสุด (แผนที่อยู่ด้านล่าง) โดยหลังจากที่เลี้ยวเข้าแยกซึ่งเป็นถนนลาดยาง และพังปานกลางจนถึงมากในบางจุด สองข้างทางเต็มไปด้วยป่าละเมาะ มีต้นยูคาลิปตัสและไร่มันสำปะหลัง ขับต่อไปได้อีกนิด ผ่างงงง!!!

ถนนเริ่มอัพเลเวลการผจญภัยขึ้นอีกระดับ จากลาดยางแตกๆ กลายเป็นถนนดินแดง คุณหลอกดาว TT ความคิดตอนนั้นคือรถจะติดหล่มไหม ถ้ารถติดหล่มแล้วมีโจรออกมาหล่ะ บ้านคนก็ไม่มีสักหลัง ช่วยด้วยยยย!!!

แต่เป็นที่น่าสังเกตคือ ถึงจะเป็นถนนดิน แต่มันเป็นดินแข็งๆและเรียบมาก รถไม่มีอาการติดหล่ม ลื่น ไถล หรืออะไรเลยสักนิด เออดีกว่าลาดยางตรงเมื่อกี้อีก ถึงหน้าตามันจะทำให้รู้สึกไปเองว่ามันลำบาก รถเก๋งมาได้สบายมาก

ถึงแล้ววว!!!

ในรูปอาจจะดูเฉยๆ เป็นบ่อดินธรรมดา ไม่เห็นเป็นแกรนด์แคนยอน โคราช เลย แต่อยากให้ไปดูของจริงครับคุณผู้ชม ไม่ใช่สิ! คุณผู้อ่าน มัน ลึก มากกกกกก กอไก่อีกสิบสองตัว แล้วคำพูดของป้าที่ว่า “มองลงไปเห็นคนตัวเท่าหมา” ก็แว้บเข้ามาในหัว คงเป็นแบบนี้สินะ

ทางลงเราต้องขับตรงไปอีกนิดนะครับ ที่จอดรถก็หาเอาข้างๆ ทาง ชิดๆ ไร่มัน แล้วระวังเหยียบต้นมันเขาด้วยล่ะ เราเจอชาวบ้านแถวนั้นซึ่งเข้ามาดูแลไร่มันตัวเองด้วย มีความเป็นมิตรดี ทำให้บรรยากาศความน่ากลัว เปลี่ยว วังเวง เกรงว่าจะมีโจรในตอนขามาตะกี้หายไป

ทางลงบ่อดินครับ ไม่ใช่สิ แกรนด์แคนยอน โคราช พื้นเป็นหินสีแดง มีร่องรอยการกัดเซาะของน้ำ เกิดลวดลายเป็นเท็กเจอร์ที่ธรรมชาติสร้างขึ้นมาอย่างสวยงาม พื้นหลังเป็นพุ่มไม้สีเขียวขึ้นมาเพื่อตัดสี เพิ่มความลงตัวในการถ่ายรูป

เดินลงมาอีกนิด สวยไหมล่ะครับ คือผมพยายามถ่ายรูปออกมาเพื่อให้เห็นว่า มันสูงใหญ่มาก น่าจะราวๆ 40-50 เมตรได้ เหมือนเรายืนท่ามกลางภูเขาสีแดง ตั้งสูงตระหง่านอยู่ตรงหน้า ระหว่างนี้ก็ชมภาพไปเรื่อยๆ นะครับ ผมแว้บไปเป็นนายแบบแปปนึง

ยิ่งเดินลงไป ก็ยิ่งลึกลงเรื่อยๆ ภูเขาก็แลดูสูงขึ้นอีก

“นี่รอยเท้าเสือใช่ไหม รอยยังใหม่ๆ อยู่เลย” ผมคงดูละครช่องมากสี เยอะเกินไป 555 นี่มันรอยเท้าหมาที่ป้าพูดถึงสินะ

นั่นผมเอง ยืนอยู่ไกลๆ นู้น ตัวเล็กนิดเดียว เดินต่อไปอีกนิดเลยพุ่มไม้สีเขียวกลางภาพ ทางจะเป็นสโลปลงไปอีก แดดก็ร้อนใช้ได้เลย แนะนำยืดอก พกร่ม นะครับทุกคน 555

ซึ่งนอกเหนือจากการที่เราได้ค้นพบสถานที่ท่องเที่ยวกึ่งธรรมชาติแล้ว หากเราสังเกตและพิจารณาภูเขาสูงที่อยู่ต่อหน้าในเชิงธรณีวิทยา เราจะพบกับลักษณะการเกิดของชั้นหินและดิน ซึ่งน่าจะทับถมกว่าจะสูงขนาดนี้น่าจะหลายร้อยล้านปี พื้นที่โดยรอบใกล้เคียงบริเวณนี้หากเจาะลึกลงไปใต้ดิน ลักษณะก็จะเป็นคล้ายๆ กัน แต่บังเอิญว่าเราไม่รู้ว่าดินหรือหินแบบนี้เขาเรียกชื่อว่าอะไร เฮ้ยย!!! นี่รีวิวท่องเที่ยว แต่ได้สาระนะเนี่ย 555

อีกหนึ่งความแตกต่าง! หากคุณต้องการจะมากระโดดน้ำที่แกรนด์แคนยอน โคราช ก็ดูสีน้ำก่อนสิ แนะนำพกนมมาไว้โรยหน้า คุณจะได้ชาเย็นไว้ดื่มดับกระหาย 555 น้ำที่นี่ไม่เหมาะแก่การเล่นหรือทำกิจกรรมทางน้ำใดๆ ทั้งสิ้น ไม่ได้เป็นแบบแกรนด์แคนยอน เชียงใหม่ นะครับทุกท่าน แต่จุดเด่นคือ เราสามารถเดินลงไปและถ่ายรูปกับสถาปัตยกรรมกึ่งธรรมชาติได้อย่างใกล้ชิด

อันที่จริงถ้ามีการพัฒนาพื้นที่นี้อย่างจริงจัง น่าจะเป็นอีกหนึ่งแหล่งท่องเที่ยวใหม่ ที่ถ้าหากใครมาโคราชแล้วไม่ควรพลาดเลยแหละ ถ้าตามมากันแล้วก็โปรดจงช่วยกันรักษาความสะอาดด้วยนะครับ

สิ่งที่เห็น อาจไม่ใช่สิ่งที่คิด กว่าจะได้รูปนี้มาต้องใจกล้าพอสมควร พื้นด้านล่างจากจุดถ่ายรูปลงไปสูงราว 40-50 เมตรได้ ตกไปนี่ไม่อยากจะคิดสภาพคงมีได้นอนหยอดน้ำข้าวต้มแน่ๆ โปรดเพิ่มความระมัดระวังในการหามุมถ่ายรูป

สำหรับการรีวิวครั้งนี้ก็ขอจบลงแค่นี้ ไว้ว่างๆ เดี๋ยวผมมารีวิวใหม่ ที่จริงในโคราชยังมีสถานที่อีกเยอะเลยที่ผมยังไม่รู้จัก และคาดว่าคุณผู้อ่านหลายๆ คนก็ยังไม่ได้เห็นมาก่อน ใครมีที่เที่ยวดีๆ ในโคราช ก็ลองส่งมารีวิวใน Korat Startup กันได้ครับ เพราะนอกจากเราจะได้ไปเที่ยวแล้ว เรายังได้ตังค์ไว้กินขนมด้วย ชอบตรงนี้

แผนที่การเดินทาง